Κάτω
από (Σχολείο)
από sine στο 09-11-2008 και
με ετικέτα Ζωγράφειο
Το
ιστορικό
σχολείο του
Πέρα επί 115
χρόνια προσφέρει
μόρφωση και
διατηρεί
άσβεστη την
κουλτούρα των
ομογενών της
Πόλης. Σ' ένα
κάθετο στενό
της Λεωφόρου
του Beyoglu (Πέρα), στο
Tumacibasi sokak
(Τουματσίμπασι
σοκάκ),
αριστερά,
ανάμεσα σε
σειρά γκρίζων
κτιρίων, ξεπροβάλλει
ένα κάτασπρο.
Λες και το
καυσαέριο της
Πόλης δεν
μπορεί να
μολύνει τ'
άσπρα του
μάρμαρα. Το
«Ζωγράφειο», το
«σχολείο μας»,
όπως το
αποκαλούν οι
ομογενείς,
στέκεται εκεί
αγέρωχο εδώ
και 115 χρόνια. Μία
ιστορία.
Από τις πολλές
της
Ρωμιοσύνης.
Ομως ο
διευθυντής του
λυκείου, οι
καθηγητές και
οι μαθητές δεν
ζουν με την
ιστορία. Είναι
το παρόν και
ονειρεύονται
το μέλλον. «Ναι
μεν στο χθες
για να
γνωρίζουμε την
ταυτότητά μας,
αλλά ακόμα και
το σήμερα για
μας τους
λίγους και
αμέτρητους της
Πόλης είναι
πολυτέλεια. Ο
χρόνος τρέχει
κι εμείς δεν
προλαβαίνουμε.
Το μόνο που μας
ενδιαφέρει
είναι να
επιβιώσουμε
στον τόπο όπου
γεννηθήκαμε.
Να κρατήσουμε
τους νέους στη
γενέτειρά τους
και να είμαστε
σε θέση να
διοικούμε τα ιδρύματα
που μας
κληροδότησαν
οι πρόγονοί
μας». Λόγια του κ.
Γ. Δεμιρτζόγλου,
που προσπαθεί
να διευθύνει
το σχολείο και
να κρατήσει
αναμμένο αυτόν
τον φάρο της γνώσης
για τους
ομογενείς.
«Σήμερα η
ομογένεια περνάει
κρίση. Αλλά
αυτό δεν
σημαίνει πως
εξέλιπε κάθε
ελπίδα. Η
αναθέρμανση
των
ελληνοτουρκικών
σχέσεων και η
εγκατάσταση
ελληνικών
επιχειρήσεων
στην Τουρκία,
σίγουρα δίνουν
ελπίδες για
ένα καλύτερο
αύριο. Αλλά το
θέμα είναι οι
επιχειρηματίες
να έχουν επαφή
με την
Ομογένεια. Οι
φοιτητές, που
έρχονται για
να μάθουν την
τουρκική
γλώσσα, πρέπει
να γνωρίζουν
πως υπάρχουν
ελληνικά
σχολεία»,
συμπληρώνει. Ο
τόνος της
φωνής του έχει
ένα παράπονο,
όμως το βλέμμα
του βλέπει
μπροστά. «Το
σχολείο μας
συνεχίζει και
είναι ζωντανός
οργανισμός. Με
θέατρα,
συναυλίες, ταξίδια
με άλλες
εκδηλώσεις.
Δίνουμε
σημασία στις
εξωσχολικές
εκδηλώσεις που
βοηθούν στην
ανάπτυξη της
προσωπικότητας
των νέων. Από
κάθε
προσπάθεια, αν
κερδίσουμε δύο
- τρεις μαθητές,
θα πούμε ότι
κάτι κάναμε».
ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ
Το 1808 η Συντεχνία
των
Φερμελετζίδων
(κατασκευαστές
χρυσοποίκιλτων
γελεκιών)
ιδρύει σχολή,
που
αποτεφρώνεται
το 1831. Η Εκκλησία
για ένα διάστημα
φιλοξενεί τους
μαθητές στα
κελιά του ναού
των Εισοδίων
της Θεοτόκου.
Το 1845, στον χώρο
όπου βρίσκεται
σήμερα το
Ζωγράφειο,
μετακομίζει «η
σχολή των Εισοδίων»
της κοινότητας
του
Σταυροδρομίου
σε δύο ξύλινα
σπίτια και
μετά έξι
χρόνια
μετονομάζεται
«Ενοριακή
Σχολή της
Παναγίας». Με
τον καιρό τα
κτίρια
φθείρονται και
εγκυμονούν
κινδύνους.
Το 1893, στις 19
Σεπτεμβρίου,
γίνονται τα
εγκαίνια τμήματος
του σημερινού
κτιρίου, το
οποίο
κατασκευάστηκε
από τον αρχιτέκτονα
Περικλή
Φωτιάδη και με
την προσφορά 10.000
χρυσών λιρών
του Ηπειρώτη
Χρηστάκη
Ζωγράφου.
Το 1962, με
διευθυντή τον
Δημήτρη
Φραγκόπουλο,
ανεγείρονται
δύο όροφοι,
γίνεται
εγκατάσταση
κεντρικής
θέρμανσης και
νέες αίθουσες.
Το 1973, μετά τη
μαζική
αποχώρηση των
ομογενών από
την Πόλη, που
είχε αρχίσει
το 1964, κλείνει το
δημοτικό και
το 1981 το
φιλολογικό.
Το 2008 συνολικά
φοιτούν 58
μαθητές
(αγόρια -
κορίτσια), ενώ
το 1964, είχε κάθε
τάξη (μόνο
αρρένων) τρία
τμήματα των 30
μαθητών!
DUYURU VE ETKİNLİKLERİMİZ